Ҷавобгарии ҷиноятии яке аз љузъњои асосии ҳуқуқи ҷиноятӣ, ки яке аз хеле муҳими ҳуқуқӣ, иҷтимоӣ, теоретическое ва практическое аҳамияти муҳим дорад, зеро ба ҷавобгарии ҷиноятӣ бевосита ба алоқаманд ба ҳает, шараф ва тақдири мардум аст
Ҷавобгарии ҷиноятии яке аз љузъњои асосии қонуни ҷиноятӣ, ки яке аз хеле муҳими ҳуқуқӣ, иҷтимоӣ, теоретическое ва практическое аҳамияти муҳим дорад, зеро ба ҷавобгарии ҷиноятӣ дорад, ки бевосита ба муносибати ба ҳает, шараф ва тақдири мардум аст.
Ҷавобгарии ҷиноятӣ законодательно нест, муайян карда дар Уголовном кодекси Ветнам, вале криминалисты тамошобини асосии зерин хусусиятҳои ҷавобгарии ҷиноятӣ-ин мушаххас намуди ҷавобгарии ҳуқуқӣ.
Он дар бар мегирад, ки ҳамаи ҷанбаҳои ҳуқуқӣ ба ҷавобгарии ҷиноятӣ пешбининамудаи қонун ба ҷавобгарии ҷиноятӣ аст, ногузир натиҷаи содир намудани ҷиноят. Шахсе, достигая муайяни синну сол, композисияи правоспособностью ва бо гуноҳи он, ки гӯе амали хатарнок барои ҷамъият, ки бояд ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида. Ин принсипи кафолат медиҳад, ки ҳар як шаҳрванд адолат ва баробарӣ дар назди қонун ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида мешаванд шахсони воқеӣ. Ҳангоме ва бевосита пешбинї менамояд, ки танҳо шахси ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида мешаванд, кодекси ҷиноятии Ветнам, бо вуҷуди ин, маслиҳати ӯ амрнома ба дахлдори синну, ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида, имконнопазирии ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида, инчунин умышленных ва неумышленных ҷиноят, ки танҳо шахси воқеии ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида мешаванд, инчунин шахсони ҳуқуқӣ, ҷавобгарии ҷиноятӣ ифода махсуси ҳуқуқӣ, ки робитаи байни давлат ва правонарушителями. Ҳамчун субъекти ҷиноятӣ-ҳуқуқии муносибатҳои давлат метавонад ба воситаи мақомоти ҳифзи ҳуқуқ (следственные мақомоти прокуратура ва суд) таҳсил ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида ва ба кор бурдани чораҳои ҷазо нисбати нарушителей. Суд ягона мақоме, ки ҳақ дорад, ба эътироф намудани шахси гунаҳкор ва е мурофиаи судӣ қарор ҳамчун ҷарима. Нарушители ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида мешаванд назди давлат не дар назди ягон ташкилот е шахси алоҳида, ба ҷавобгарии ҷиноятӣ амалӣ карда мешавад, бо роҳи чораҳои маҷбурии давлат. Шахсоне, ки активҳои ҷавобгарии ҷиноятӣ бояд қонунии моддӣ ва маънавӣ ҳуқуқ ва манфиатҳои маҳрум е маҳдуд дастгоҳи маҷбуркунӣ давлат. Кодекси ҷиноятии масъулияти низ, ки бо истифода аз чунин чораҳои маҷбуркунии, мисли"табобати маҷбурӣ"(моддаи чилу се кодекси Ҷиноятӣ),"мусодираи ашеҳои ва е пул бевосита самаранок бо ҷиноятҳои"(моддаи 41), маориф дар нуқтаи аҳолинишин ва муассисаҳои ислоҳӣ барои ноболиғон правонарушителей (Моддаи 70). Аммо, дар баъзе ҳолатҳо муҷозоти ҷаримавӣ метавонад татбиқ карда нашавад ба правонарушителям, дар ҳоле, ки онҳо бояд ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида мешавад. Мувофиқи моддаи 54 кодекси Ҷиноятии, нарушителям"метавонад озод карда, аз ҷазо дар ҳолатҳои содир намудани ҷиноят дар бар мегирад, ки бисер смягчающих ҳолатҳои пешбининамудаи қисми 1 моддаи чилу шаш ҳамин Кодекс, сазовори махсус снисхождения."Ин вазъият нишон медиҳад, ки принсипи башардӯстӣ ва ҷинояткорӣ дар таснифи ҷавобгарии ҷиноятӣ сиесати Ветнам. Дар кӯтоҳ, ҷавобгарии ҷиноятӣ дар айни ҳол фаҳмида дар Ветнам ҳамчун оқибатҳои ҳуқуқии содир намудани ҷиноят, ки нарушители бояд ба дуруғе, дар назди давлат барои худ преступные аъмол ва ки амалӣ мешаванд, ки ба воситаи муҷозотҳои ҷаримавӣ ва дигар чораҳои маҷбурии пешбининамудаи дар Уголовном кодекс зикр шудаанд. Кодекси ҷиноятии Ветнам пешбинї менамояд, ки дар моддаи 2:"танҳо касоне ба шахсоне, ки таклифи ҷиноят муайяннамудаи кодекси Ҷиноятӣ, масъулияти ҷавобгарии ҷиноятӣ барои чунин амал."Ин мавқеи хоса дорад иҷтимоию сиесӣ ва ҳуқуқӣ мебошад. Ин аст, ки кафолати муҳими Қонунгузорӣ принсипи қонуният дар уголовном ҳуқуқ, кафолати қонунии шаҳрвандон, ки ба ҳуқуқ ва манфиатҳои, ва negate не ҷавобгарии ҷиноятӣ дар асоси принсипи подобия, ки сабо дар Ветнам то пайдоиши аввалин кодекси Ҷиноятӣ дар соли 1985.
Аз нуқтаи назари объективных унсурҳои ҷиноят, танҳо онҳое, ки имрӯзҳо ба кирдорҳои хатарнок барои ҷомеа, инчунин ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида мешавад, ки дар шакли ба миен меояд, танҳо ҳангоми фаро расидани чунин кирдорҳои ҷиноятӣ.
Инсон пешниҳод ва тафаккури, асос шуда наметавонад барои баррасии ҷиноятӣ кашидан, фарқ надорад, ки то чӣ андоза онҳо хатарнок аст. Бо субъективной нуқтаи назари асосҳои ҷиноятӣ масъулияти правонарушителя шароб. Касе хоҳад, ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида, агар шартҳои зерин иҷро карда мешаванд, дар ҳаҷми пурра, аз ӯ содир амали хатарнок барои ҷомеа зиен мерасонад е таҳдид зарар расонанд муносибатҳои ҷамъиятӣ, ҳимояшавандаи кодекси ҷиноятии.
Ин аъмол пешбинӣ шуда, ҳамчун ҷиноят дар Уголовном кодекс зикр шудаанд.
Хатари кирдори барои ҷамъият хатмӣ мебошад унсури ҳамаи ҷиноятҳо ва асосии объективный мӯъҷизае, ки ҷиноят содир шуда, ҷои. Амали хатарнок барои ҷомеа, бояд мушаххас, чорабиниҳо, задуманного ва осуществленного субъектҳои, ки хилофи талаботи қонуни Ҷиноятӣ, правонарушители бояд иқтидори ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида мешавад. Ин маънои онро дорад, ки ҳангоми содир намудани кирдорҳои, хатарнок барои ҷамъият, ки онҳо тавонанд ба распознавать ва назорат амали худ. Мутобиқи моддаи сездаҳ кодекси Ҷиноятӣ,"шахсоне, ки имрӯзҳо ба ҳаракатҳои хатарнок барои ҷомеа, страдающего бемориҳои рӯҳӣ беморӣ е дигар бемории, ки лишает онҳо қобилияти дарк кунанд ва е худро назорат амали наметавонад гузаронидани ҷавобгарии ҷиноятӣ ин шахсон, чораи принудительная госпитализация татбиқ карда мешавад". Ҳолатҳои кам, вале гум кардани қобилияти дарк кунанд ва е худро назорат амали бо сабаби бемории рӯҳӣ баррасӣ маҳдуд кардани ҷавобгарии ҷиноятӣ қудрат, ки бо қонун муайян карда мешавад ҳамчун смягчающих ҳолатҳои дар содир кардани ҷиноят, ва боиси паст кардани ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида мешавад. Аммо, мутобиқи моддаи чордаҳ кодекси Ҷиноятӣ,"шахсоне, ки ҷиноят бо қодир будан барои ба алкогольного мастӣ аз истеъмоли машрубот е дигар тавоност шаробу моддаҳои ҳанӯз бояд ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида барои чунин амал."ҳарчанд дар ҳолати мастӣ метавонанд зананд правонарушителей имконияти дарк ва назорат амали худ, ки мутобиқи моддаи дувоздаҳ кодекси Ҷиноятӣ,"шахсоне, ки достигшие пурра шонздаҳ ва калонтар, ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида мешаванд барои ҳамаи ҷиноятҳое, ки онҳо содир."ва"шахси ба синни пурра чордаҳ ва е зиеда, аммо камтар аз пурра шонздаҳсола, ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида мешаванд, ки барои ҷиноятҳои махсусан вазнин маҳкум гардидаанд, ки онҳо қасдан содир шуда бошад е барои ҷиноятҳои махсусан вазнин маҳкум гардидаанд."Дар ин рӯҳияи мардум дар сар доранд, қобилияти онҳо ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида мешавад, ки дар синни аз чордаҳ пурра ва иқтидори пурра ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида мешавад, ки дар синни пурра шонздаҳ дар ҳоле, ки мардум дар синни то пурра чордаҳсола доранд, имконияти ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида мешавад. Ин муқаррароти буданд овардашуда дар асоси воқеияти пешгирии ҷинояткорӣ ва амалиети ҷангӣ, ҷисмонӣ ва психологӣ аломатҳои Вьетнамской, инчунин ишора ба қонунгузории ҷиноӣ кишварҳои дигар, то ки гунаҳкорон бошад дар содир намудани кирдорҳои, хатарнок барои ҷомеа, мардум бояд дар амал ҳамин тариқ, опасен барои ҷамъият, қасдан е неумышленно.
Инсон аст, ки ҷавобгарии ҷиноятиро барои содир намудани амалҳои хатарнок барои ҷамъият, агар ӯ он гуноҳ, ки ҳангоми содир намудани чунин кирдор.
Дар маломатгаре яке аз принсипҳои асосии ҳуқуқи ҷиноятӣ ва Ветнам. Одам гунахкор аст, агар ӯ ба вай на гунахкор аст Неисправностей пешбининамудаи дар уголовном қонун фаро умышленных хато ва непреднамеренных хато. В преступники аниќ медонистанд, ки онҳо амали барои ҷамъият хатарнок мебошанд, пешгӯи оқибати ин амал ва мехоҳад чунин последствиям рух. Преступники равшан мефаҳманд, ки онҳо амали барои ҷамъият хатарнок мебошанд, пешгӯи оқибатҳои, ки чунин амалҳо метавонанд боиси татбиқи муҷозоти барои худ ва на мехоҳад, вале дидаву дониста ба ин иҷозат чунин таъсири рух. Преступники предвидели, ки амали онҳо метавонад боиси зарба последствиям барои ҷамъият, вале фикр мекунам, ки чунин оқибатҳои не рӯй дода метавонад е метавонад предотвращена. Преступники нест, пешгӯи он, ки амали онҳо метавонад боиси зарба последствиям барои ҷамъият, дар ҳоле, ки онҳо бояд буданд, пешгӯи ва метавонад пешгӯи чунин оқибати.
Мутобиқи моддаи бисту се кодекси Ҷиноятӣ, ки мӯҳлати даъво барои ҷиноятӣ экспертиза дорои масъулияти муқаррар мӯҳлатҳое, ки бо гузашти он преступники бояд ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида.
Самаранокии сиесати ҳуқуқии ҷиноятӣ, экспертизаи дорои масъулияти хеле зиед вобаста ба давомнокии байни вақти содир намудани ҷиноят ва ба мурури замон ҷамъоварии ҷарима. Аз ин мӯҳлат кӯтоҳ, он бештар самаранок ҷиноятӣ экспертизаи ҳатмии масъулияти маҳдуд, инчунин аз дигар давомнокии, он аст, камтар самаранокии ҷиноятӣ экспертизаи ҳатмии масъулияти маҳдуд. Агар ин мӯҳлат истечет дар муддати тӯлонӣ ва ҷинояткорон нестанд совершит нави ҷиноят е огоҳона гурезад, уголовном ташхиси дорои масъулияти мегардад, ки акнун на лозим. Тибқи қонунгузории ҷиноятӣ ба Ветнам, мӯҳлати даъво барои ҷиноятӣ баррасӣ кашида мешаванд, истифода бурда ҳангоми иҷрои шартҳои зерин иҷро карда мешаванд, дар ҳаҷми пурра: - аз лаҳзаи содир намудани ҷиноят, дар мӯҳлати муқаррарнамудаи кодекси ҷиноятӣ гузаштааст. Мувофиқи моддаи бисту се кодекси Ҷиноятӣ, ки мӯҳлати даъво барои ҷиноятӣ баррасии масъулияти бояд панҷ сол дар камтар аз ҷиноятҳои вазнин-даҳ сол барои содир намудани ҷиноятҳои вазнин понздаҳ сол барои ҷиноятҳои махсусан вазнин маҳкум гардидаанд, то бист сол барои содир намудани ҷиноятҳои махсусан вазнин. Дар боло мӯҳлатҳои муқарраршуда, виновные на совершит нави ҷинояти, ки барои онҳо кодекси ҷиноятии пешбинї ҳадди ҷазоро бештар аз як сол. Дар боло мӯҳлатҳои муқарраргардида преступники на қасдан ба идора ва е ҳатто онҳо onço на охотятся е дар асоси ордеров аз мақомоти салоҳиятдорро.
Татбиқи мӯҳлати даъво барои ҷиноятӣ экспертизаи ҳатмии масъулияти маҳдуд шаҳодат медиҳад оқилона ва башардӯстӣ.
Аммо, ба мӯҳлати даъво хоҳад паҳн ба чунин ҷиноятҳо, ба монанди сўиқасд ба амнияти миллӣ, подрыв ҷаҳон, ҷиноятҳо ба муқобили человечности ва низомии ҷиноят.
